غلبه

نمیدانم چرا همه فکرهای خوب و سوژه های ناب ،

. شب ها به ذهنم هجوم می آورند.آن ساعت هایی که جز صدای تیک تاک ساعت دیواری و صدای

  خفه و گاه به گاه هواپیماها چیز دیگری به گوش نمیرسد، افکار و ایده ها همچون لشگری ناغافل به ذهنم شبیخون

میزنند. و من ،خسته از روز و روزمرگی ، زورم می آید برخیزم و چراغ را روشن کنم و دست به قلم شوم. اما

امشب... امشب دیگر بر این تنبلی غلبه کردم و برخاستم و شروع کردم به نوشتن ،این دغدغه همیشگی ام،

که هرگز از آن سیر نمیشوم و خسته ام نمیکند.

و حس خوبی است که بتوانی بنویسی  و روایت کنی  همه ان چیزهایی را که در مغزت وول میخورند و

گاهی حتی نمی توانی به زبان بیاوری. نوشتن کمکت میکند و رها می شوی  رها، رها ،رها

حالا آسوده تر میتوانم بخوابم.